{image path="images/2019/08/30_d1684e427a_help-elkaar-helpen.jpg"}

Het lijkt zo’n simpel, alledaags woord, het woordje ‘elkaar’. Een woord, dat we dagelijks minstens een aantal keren gebruiken zonder dat we ons daarvan bewust zijn. Voor ons gevoel een neutraal woord zonder diepere betekenis.

Het woordje ‘elkaar’ wordt echter in de Bijbel – en met name in het Nieuwe Testament – op veel plaatsen gebruikt en heeft daar wel degelijk een diepere betekenis. Binnen de theologie is het een wat ‘vergeten’ woord, dat zeker niet de aandacht krijgt die het verdient. In de theologische handboeken komt het woord ‘elkaar’ niet apart aan de orde. ‘Elkaar’ wordt in de Bijbel vooral gebruikt om de onderlinge contacten en verhoudingen binnen de christelijke gemeente te beschrijven. Met elkaar en voor elkaar.

Met elkaar
Het geloof, dat ons met Christus verbindt, verbindt ons tegelijkertijd ook aan elkaar. Met elkaar putten we uit dezelfde bron en mogen we delen in Gods liefde. Met elkaar delen we ons geloof, onze hoop en onze liefde. Met elkaar zijn we voortdurend op zoek naar de beste manier om het Evangelie een plaats te geven in ons eigen leven en om het uit te dragen in de wereld om ons heen. Deze onderlinge verbondenheid is onmisbaar voor een levende, gastvrije en dienstbare gemeente. En soms is het ook een enorme uitdaging om het ‘met elkaar’ uit te houden met zoveel verschillende mensen in een levende, dynamische, pluriforme geloofsgemeenschap. Dat blijkt wel uit de brieven van Paulus.

Voor elkaar
‘Met elkaar’ ben je er ook ‘voor elkaar’. Of, zoals Jezus zelf kort voor zijn afscheid zegt: ‘Ik geef jullie een nieuw gebod: heb elkaar lief’. In het meerjarenplan van onze gemeente wordt als één van de vier doelen ‘SAMEN’ genoemd. En direct daaronder staat als eerste aandachtspunt: Omzien naar elkaar. Je kunt dan denken aan het onderlinge pastoraat door predikanten of gemeenteleden. Aan meeleven met elkaar. Maar je kunt ook denken aan het diaconaat. Elkaar bijstaan met woorden en daden.

Een goed begin…….
Op zondag 15 september staat de kerkdienst in het teken van het begin van een nieuw seizoen. We hebben dan onze startzondag. Naast zondagen met klinkende Latijnse namen als ‘jubilate’, ‘trinitatis’ en ‘misericordia’, heeft ook de ‘startzondag’ zich een vaste plaats op het rooster voor de erediensten verworven. Eigenlijk een vreemde naam binnen het kerkelijke en theologische jargon. Het is meer een benaming, die thuishoort in de wereld van de sport. Onlosmakelijk met het woord ‘start’ is dan ook het woord ‘finish’ verbonden. Woorden, die associaties oproepen met een sportteam, dat vol goede moed aan een gezamenlijke inspanning begint teneinde een zo goed mogelijke prestatie neer te zetten. Bij een goede start hoort een goede moraal en vertrouwen in je mogelijkheden en kansen. Een nieuwe ronde met nieuwe kansen! Met elkaar en voor elkaar.

ds. Johan Weijenberg