Skip to main content

Een vreemde tijd met zorg en zegen

Na 2020 hadden we het idee dat het jaar 2021 ons wel zou bevrijden van het coronavirus. Maar dat was vergeefse hoop. Weer werd veel onmogelijk: diensten met (veel) mensen in de kerk en in het Grotenhuis, bijeenkomsten in Irene, winkelen in het dorp, met meerdere mensen bij elkaar op bezoek gaan. De hoop dat een (booster)vaccin het virus zal verjagen is sterk verminderd. We moeten (voorlopig?) leven met corona.

Hoe kunnen we verlangen naar zaken die we tot voor kort nog normaal vonden. Mensen worden somber, voelen zich eenzaam of overvraagd. Het valt soms ook niet mee om deze situatie uit te houden! Dat geldt zeker voor de studenten met online onderwijs, de mensen die werken in de zorg, de ondernemers en zzp’ers die hun bedrijf in gevaar zien.

Hoe houden we de moed erin? Ik las over een experiment, waarbij mensen onderaan een berghelling werden gezet. Sommigen stonden er in hun eentje, anderen mochten een vriend(in) meenemen en de derde groep werd gevraagd aan vrienden te denken. Zij kregen allemaal de vraag ‘Hoe steil denk je dat de helling is?’ De eerste groep, die er alleen voor stond, schatte de berg het steilste in. Het maakt dus veel uit als we het gevoel hebben er niet alleen voor te staan en steun te kunnen vinden bij een vriend(in).

In de dienst van 2 januari lazen we de zegen, die Aäron in Gods Naam op mensen mag leggen. In geloof mag je daarin horen dat God ons toezegt dat we niet alleen zijn, dat God ons (aan)ziet en met ons mee gaat met zijn goedheid en licht. Daarop te mogen vertrouwen kan ons kracht geven, juist in een tijd waarin veel tegenzit. Kracht om vol te houden, maar ook om naar elkaar om te zien.
Wat een zegen als mensen zo meelevend betrokken zijn op elkaar, zoals Marinus van den Berg recent schreef:

Zegen in deze vreemde tijd

Houd elkaar bij de hand
nu het niet mag
in deze vreemde tijd.

Zie naar elkaar om
nu we beperkt worden
i
n deze vreemde tijd.

 Luister met oprechte aandacht
naar ieders verhaal
in deze vreemde tijd.

 Dank de mensen
die laten merken aan je te denken
i
n deze vreemde tijd. 

Dat we kunnen leven
menslievend in Gods Naam
met ruimte voor elkaar.

ds. Menno Valk